„Jak odprowadzać dziecko do przedszkola?”

 

Odpowiedź na pytanie „Jak odprowadzać dziecko do przedszkola?” można zamknąć w jednym słowie – POGODNIE.

Rodzice są najważniejszymi osobami z otoczenia dziecka, pokazują mu świat i pomagają go zrozumieć. Dziecko widzi otoczenie i uczy się go w bezpośredni sposób, poprzez zmysły – dotyk, smak, wzrok, słuch i węch. Wtedy też doświadcza miłych lub nieprzyjemnych doznań.

Rodzice uczą swoje dzieci również w sposób pośredni. Tłumaczą dziecku co jest miłe, przykre, dobre, a co może budzić niechęć, lęk lub zagrożenie. Dziecko poprzez obserwację rodziców uczy się codziennie otaczającego świata. Poprzez ich emocje, akceptację lub negacje różnych rzeczy rozpoznaje, co jest dobre, a co złe. Dlatego też, jeśli rodzice są zdenerwowani lub niepewni w danej sytuacji, to dziecko to natychmiast wyczuwa.

Taką nową sytuacją, z którą muszą zmierzyć się zarówno rodzice jak i dzieci jest oddanie do przedszkola. Na to jak zostanie odebrana rozłąka z rodzicami mają wpływ również poprzednie doświadczenia dziecka z rozstań, gdy nie uczęszczało jeszcze do przedszkola.

Jest kilka wskazówek, które mogą ułatwić i sprawić, aby ta nowa sytuacja przebiegła pomyślnie.

Pozytywne emocje już od samego rana.

Ważne są tu przede wszystkim emocje rodziców, jakie towarzyszą podczas rozstawania się z dzieckiem w przedszkolu. Niezwykle istotne jest również to, jakimi emocjami obdarzane jest dziecko od rana. Nie wystarczy uśmiech w budynku przedszkola, gdy od rana dziecko poddane jest negatywnym emocjom rodziców. Jeśli rodzic się denerwuje lub jest pełen leku, to dla dziecka jest to jasny sygnał, że dzieje się coś złego, coś, czego należy się bać. Jeśli rodzic ma w sobie wysoki poziom lęku o dziecko w równych sytuacjach powinien ćwiczyć pozostawanie dziecka pod opieką innych osób. Dlatego też do rozpoczęcia przedszkola powinni się przygotować również rodzice.

Teraz mamy już wrzesień, a więc co zrobić?

Najważniejszy jest teraz spokój i pogodny nastrój przed wyjściem domu do przedszkola. Poranek należy zaplanować wcześniej. Dobrze jest zadbać o następujące elementy:

  • Przygotowanie wieczorem wszystkiego, co potrzebne do przedszkola;
  • Włączenie dziecka w powyższe czynności;
  • Ubranie dziecka wygodnie i w to, co lubi.

Poranne wychodzenie z domu powinno być normalną czynnością, bez zbytniego przeciągania w ubieraniu, bez dodatkowych zabaw, bez porannego oglądania filmów. Odprowadzanie do przedszkola powinno stać się jedną z codziennych czynności, a nie wyjątkowym wydarzeniem. Rodzice muszą zapanować na swoimi emocjami, swoimi lękami, bo przecież nic złego się nie dzieje. Pójście dziecka do przedszkola jest dla niego jak najbardziej dobre. Dzieci są bardzo ciekawe i otwarte na nowe doświadczenia. Nie boją się poznawania nowych rzeczy, o ile opiekunowie nie wzbudzają lęku przed nowymi sytuacjami. Dziecko poszerza krąg znajomych i poprzez dłuższy kontakt z innymi dziećmi nabywa doświadczeń, a każde z nich jest dla niego cenne.

Czy towarzyszyć dziecku w przedszkolu, czy szybko wychodzić?

            Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Im krótsze są rozstania, tym szybciej dziecko zajmie się nowym otoczeniem, którego jest ciekawe.

Odpowiedź na to pytanie jest prosta. Im krótsze są rozstania, tym szybciej dziecko zajmie się nowym otoczeniem, którego jest ciekawe. Obserwując rozstania rodziców z dziećmi, często to rodzice sami przedłużają rozstania – jeszcze jeden buziaczek, jeszcze raz trzeba wytłumaczyć, gdzie leżą buciki, jeszcze raz zapewnić, że przyjdę i jeszcze jeden raz…

Na podstawie doświadczenia proponuję spokojne i w normalnym tempie rozebranie dziecka, całusek, a następnie rozstanie.  Życzenie miłej zabawy sprawi dziecku przyjemność, a przede wszystkim i pomimo wszystkiego dziecko powinno dostać UŚMIECH. Uśmiechnięty od wewnątrz rodzic, pełen dobrych emocji daje dziecku przekaz, że wszystko jest i będzie w porządku.