DLACZEGO DŁUGIE OGLĄDANIE TELEWIZJI I GRANIE W GRY KOMPUTEROWE NIE SŁUŻY DZIECIOM?
Zbyt długi czas spędzany przed komputerem i telewizorem wywołuje u dzieci wiele negatywnych skutków, w tym:
- Nadpobudliwość i trudności z koncentracją (bardzo szybki potok obrazów – często po kilka w jednej sekundzie – uszkadza zdolność skupiania uwagi; bombardowane dźwiękiem i szybko zmieniającymi się obrazami mózgi nie są w stanie nadążyć za akcją z linearnym myśleniem, są natomiast poddane ciągłej, potężnej stymulacji sensorycznej i emocjonalnej.
- Zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu dziecka.
- Brak umiejętności językowych, ponieważ głównym narzędziem mediów elektronicznych jest obraz, nie słowo.
- Brak umiejętności myślenia i rozwiązywania problemów (język i zdolność koncentracji to główne narzędzia myślenia).
- Zanik wyobraźni (dziecku trudno konkurować ze sztabami dorosłych grafików opracowujących animacje do filmów lub gier komputerowych, więc rezygnuje z tworzenia własnych obrazów i wyobrażeń).
- Nieumiejętność przewidywania konsekwencji – w telewizji i grach ważne jest tu i teraz.
- Lenistwo umysłowe, nawyk biernej i bezkrytycznej konsumpcji produktów kultury masowej.
- Niecierpliwość, potrzebę ciągłej zewnętrznej stymulacji i rozrywki, szybkie popadanie w nudę.
- Niezadowolenie z własnego wyglądu podsycane celowo przez kulturę masową i przemysły kosmetyczne oraz modowe lansujące nierealistyczne i niezdrowe standardy wyglądu i urody, co może prowadzić do zaburzeń w jedzeniu i/lub do depresji.
- Niezadowolenie z dotychczas posiadanych rzeczy.
- Zanik wrażliwości, znieczulenie na cudzy ból i krzywdę w realnym życiu.
- Ograniczenie kontaktów z rówieśnikami, pogorszenie stosunków z członkami rodziny.
- Obniżenie umiejętności społecznych i wskaźników inteligencji emocjonalnej.
- Brak czasu i chęci na inne zajęcia (sport, czytanie, własną twórczość, rozmowy itd.).
- Zaburzenia w rozwoju fizycznym.
- Lęki i fobie, pesymizm, niepokój, nieufność.
- Wady wzroku, wady postawy, otyłość.
- Chroniczne zmęczenie.
Nadmiar godzin spędzonych przed ekranem i wybór nieodpowiednich programów zakłóca rozwój dziecka we wszystkich sferach – fizycznej, psychicznej, intelektualnej i społecznej.
Co warto zrobić?
- Usunąć telewizor i komputer z pokoju dziecka i ustawić go we wspólnej przestrzeni domu.
- Ograniczyć ilość czasu spędzanego przed ekranem (zarówno swojego, jak i dzieci).
- Wspólnie z dziećmi wybrać kilka programów w tygodniu (np. trzy) – mądrych, rozwijających lub przynoszących rozrywkę na odpowiednim poziomie.
- Towarzyszyć dzieciom podczas oglądania lub grania.
- Zaproponować ciekawe, wspólne spędzanie czasu; zamiast telewizji, gier komputerowych i surfowania po Internecie – czytanie, zabawy, rozmowy, wyprawy.
Pamiętajmy – dzieci uczą się głównie poprzez obserwację dorosłych. Jeśli sami spędzamy czas wolny przed ekranem komputera czy telewizora, będzie to oczywista aktywność także dla naszych dzieci! Jeśli natomiast widzą nas z książką, to właśnie ona staje się dla nich wyznacznikiem tego, gdzie warto kierować swoją energię.